Stan wojenny w Polsce trwał 586 dni. Został wprowadzony 13 grudnia 1981 roku na terenie całej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a zniesiony dopiero 22 lipca 1983 roku. W trakcie jego trwania w całym kraju internowano łącznie 10.131 działaczy związanych z Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”, a życie straciło około 40 osób, w tym 9 górników podczas pacyfikacji Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach.
Stan wojenny wprowadzono na mocy uchwały Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 roku, na wniosek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. Została usankcjonowana przez Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej uchwałą z 25 stycznia 1982 roku.
W początkowej fazie stanu wojennego z terenu ówczesnego województwa sieradzkiego internowano 54 osoby, w tym niemal całe kierownictwo dotychczasowego Zarządu Regionu Ziemia Sieradzka NSZZ „S”, co sprawiło, że działalność związku na tym obszarze niemal całkowicie ustała. 13 grudnia jednodniowy strajk okupacyjny podjęto w budynkach PKS w Zduńskiej Woli. W kilku zakładach pojawiły się pojedyncze ulotki z protestem przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. W latach 1982–1984 kilkunastu czołowych działaczy „S” w regionie zdecydowało się na wyjazd z Polski.
Do czasu wprowadzenia stanu wojennego Zarząd Regionu Ziemia Sieradzka skupiał w swoich szeregach 30 tys. członków, należących do niewielu ponad 140 Komisji Zakładowych. W tym samym czasie Delegatura ZR Ziemia Łódzka w Zduńskiej Woli liczyła ponad 10 tys. członków z 44 komisji zakładowych.
Zdjęcia historyczne pochodzą z serwisu Fotopolska. Przedstawiają stan wojenny w Warszawie, Gdańsku oraz Wrocławiu.
