W piątek, 19 kwietnia, w Zduńskiej Woli zorganizowana zostanie akcja „Żonkile”. To przypomnienie o powstaniu w getcie warszawskim, jakie wybuchło 19 kwietnia 1943 roku. W Zduńskiej Woli te wydarzenia przypomną mieszkańcom żonkile rozdawane od godz. 12 na ulicach miasta.
Młodzież wraz z przedstawicielami samorządu i instytucji kultury będzie rozdawała symboliczne kwiaty od godz. 12 przy Miejskim Domu Kultury Ratusz przy pl. Wolności 26 w Zduńskiej Woli.
W organizację przedsięwzięcia w 81. rocznicę wybuchu powstania żydowskiego w getcie warszawskim włączyły się Powiat Zduńskowolski, Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola, Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Jerzego Szaniawskiego w Zduńskiej Woli, Miejskiego Dom Kultury w Zduńskiej Woli, Powiatowe Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Zduńskiej Woli, I Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Wielkiego w Zduńskiej Woli oraz II Liceum Ogólnokształcące im. Jana Pawła II w Zduńskiej Woli.
Także w piątek, 19 kwietnia o godzinie 17:30 w Stacji Pokolenie w Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Jerzego Szaniawskiego w Zduńskiej Woli uczennice I Liceum Ogólnokształcącego im. Kazimierza Wielkiego w Zduńskiej Woli Julia Ciapa i Maria Malarczyk, które brały udział udział w XXIX Sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży. Przedstawią prezentowany tam projekt „Zginąć, ale z honorem (Krystyna Budnicka). Bohaterska walka zbrojnych żydowskich organizacji bojowych z Niemcami z perspektywy 80 lat – o ludzki, społeczny i narodowy honor oraz godność na przykładzie powstania w getcie warszawskim”.
Powstanie w getcie warszawskim to bohaterska zbrojna walka żydowskich organizacji bojowych z Niemcami toczona od 19 kwietnia do 15 maja 1943 roku. To największy akt zbrojnego oporu Żydów w czasie II wojny światowej, jaki rozpoczął się gdy Niemcy przystąpili do likwidacji warszawskiego getta po wcześniejszych akcjach wywózkach Żydów prowadzonych w 1942 i na początku 1943 roku.
Na terenie getta przebywało jeszcze około 50 tys. osób, gdy 19 kwietnia 1943 roku niemieckie oddziały wkroczyły do dzielnicy żydowskiej z zamiarem jej ostatecznej likwidacji. Napotkały zbrojny opór ze strony mieszkańców. Przeciwko około 2 tys. żołnierzy niemieckich stanęło kilkuset słabo uzbrojonych członków Żydowskiej Organizacji Bojowej i i Żydowskiego Związku Wojskowego. Żydzi rozpoczęli powstanie. Walki trwały do połowy maja.
Po zakończeniu walk cały teren dzielnicy żydowskiej metodycznie spalono i zrównano z ziemią. Ci, którzy przetrwali walki, masowe egzekucje z rąk niemieckich i pożary, zostali wywiezieni głównie do obozu zagłady w Treblince. W czasie walk złapanych Żydów mordowano na miejscu (w ten sposób zginęło ok. 7 tys. ludzi), wysyłano do obozu zagłady w Treblince (ok. 7 tys.) lub do innych obozów (ok. 36 tys.). Tylko nieliczni mieszkańcy getta warszawskiego przeżyli wojnę.
