Cmentarz leży na terenie wsi Swędzieniejewice, tuż przy granicy administracyjnej Zduńskiej Woli. Miejsce spoczynku żołnierzy Wielkiej Wojny zostało odbudowane w 109 rocznicę bitwy, która przetoczyła się przez okolicę na przełomie listopada i grudnia 1914 roku.
Renowację cmentarza przeprowadziła gmina Zapolice, a Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola służyło pomocą w trakcie całych prac w zakresie konsultacji historycznych dotyczących odtworzenia wyglądu cmentarza oraz tablic informacyjnych.
Cmentarz został odnowiony w ramach Programu Rządowego „Groby i cmentarze wojenne w kraju” ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury. W ramach projektu wytyczono kwatery wygrodzone obrzeżami granitowymi, odnowiono płyty inskrypcyjne i krzyże, przygotowano tablice informacyjne. Projekt odbudowy został uzgodnionym z konserwatorem zabytków.
Cmentarz wojenny znajduje się około 150 metrów od ulicy Jodłowej w Zduńskiej Woli. Położony jest w brzezince przy drodze Swędzieniejewice – Zduńska Wola. To kwatera, w której pochowano nieznaną liczbę żołnierzy armii cesarstwa niemieckiego, Austro-Węgier oraz rosyjskiej. Zidentyfikowano 44 poległych.
To żołnierze walczący w bitwie nazwanej „Operacją Łódzką”. Główne uderzenie armii niemieckiej i austrowęgierskiej przebiegało na linii Warta-Szadek i Sieradz-Zduńska Wola. Walki w okolicy trwały od 16 listopada do 6 grudnia 1914 roku.
W walkach „Operacji Łódzkiej” wzięło udział ponad 600 tys. żołnierzy obu stron konfliktu, zginęło 200 tys. Po trzech tygodniach krwawych walk Rosjanie wycofali się na linię rzek Bzura-Rawka-Pilica-Nida.
Cmentarz wojenny pierwotnie ogrodzony był drewnianą palisadą z jednym wejściem przez bramę od strony północnej. Miał wymiary 70 na 20 metrów. Kwatery poległych rozlokowano na wschód i zachód od głównej alei cmentarza.
