O tym jak doszło do zawieszenia tablicy w Zduńskiej Woli mówił dyrektor Muzeum Historii Miasta Tomasz Polkowski: „22 września 1945 roku powstał w Krakowie tymczasowy Komitet Uczczenia 200-ej rocznicy urodzin Tadeusza Kościuszki. Powołano dwa wydziały: propagandowo-prasowy i finansowy oraz wybrano komisję rewizyjną do kontroli finansów. W ramach oddziału istniała także osobna sekcja wydawnicza wraz z kołem prelegentów i sekcja teatralna. Komitet wyznaczył zadania, które miały koncentrować się miały w Krakowie i okolicy. Zaplanowano: restytuowaniem pomnika T. Kościuszki na Wawelu, sprowadzeni Panoramy Racławickiej ze Lwowa, uporządkowanie kopca Kościuszki i utworzenie m.in. Uniwersytetu Ludowego w Racławicach. Pamięć Naczelnika miały uczcić także różne wydawnictwa oraz pamiątkowe znaczki i medale.
Najważniejszym zadaniem komitetu było uchwalenie roku 1946 Rokiem Kościuszkowskim i zorganizowanie uroczystości rocznicowych. Krajowa Rada Narodowa w grudniu 1945 roku przyjęła wnioski krakowskiego komitetu o oficjalnym uznaniu 1946 r. za Rok Kościuszkowski i ustanowiła go Głównym Komitetem obchodów, polecając utworzyć w całej Polsce podobne terenowe komitety. W związku z tym w Krakowie utworzono dodatkowe sekcje obchodów i sekcje zagraniczną. Istniała również Główna Rada Opiniodawca „Roku Kościuszkowskiego” kontrolująca wszystkie poczynania Komitetów w Krakowie i całej Polsce.
W Zduńskiej Woli 200 rocznicę urodzin Tadeusza Kościuszki uczczono właśnie wmurowując tablicę w ścianę domu znajdującego się przy Al. Kościuszki. Ulica ta nazwana została tak w roku 1917 dla uczczenia 100 rocznicy śmierci bohaterskiego Naczelnika Insurekcji – wzoru dla kilku pokoleń polskich patriotów walczących o odrodzenie zniewolonej ojczyzny.
W 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości tablica wróciła z powrotem na należne jej miejsce. W Aleje Tadeusza Kościuszki, symbolicznie rekonstruując pamięć nie tylko o naszym wielkim bohaterze narodowym ale również o dziejach Ojczyzny, która utraciła swoją niepodległość na 123 lata by odzyskać ją w 1918 roku, odrodzić się pod wodzą innego Naczelnika – Józefa Piłsudskiego.”